AUFRUF: Solidarität mit den Betroffenen – Keine Bühne dem Täter
[english below/ aşağıdaki türkçe / francais ci-dessous / عربي أدناه/ farsi]
Am 21. Juli 2020 beginnt in Magdeburg der Prozess gegen den Attentäter des rechten Terroranschlags in Halle am 9. Oktober 2019. Bei dem Anschlag wurden Jana Lange und Kevin Schwarze ermordet, weitere 68 Menschen entkamen dem Täter nur knapp. In voraussichtlich 18 Prozesstagen soll die Anklage des Generalbundesanwalts verhandelt werden. Zusätzlich sind 40 Nebenkläger*innen zur Verhandlung zugelassen.
Immer wieder wird der Täter aufgrund fehlender Mittäter*innen und seiner Radikalisierung im Internet als Einzeltäter beschrieben. Die antisemitischen und rassistischen Resonanzräume in Online-Communities und der deutschen Gesellschaft, die seine Radikalisierung erst ermöglicht haben, werden dabei ausgeblendet. Doch es handelt sich weder um einen vereinzelten Täter, noch um einen Einzelfall! Der Mord an Walter Lübcke, der Anschlag in Hanau oder der NSU sind Vielen in Erinnerung. Doch die Mehrzahl der 208 Todesopfer rechter Gewalt seit 1990 und unzählige Anschläge werden verdrängt. Wer kennt das Oktoberfestattentat, den Mord an Shlomo Levin und Frida Poeschke, die Sprengstoffanschläge auf jüdische Friedhöfe in Berlin, die Anschläge von Düsseldorf Wehrhahn oder Hamburg-Veddel oder die unzähligen (Brand-)Anschläge auf Häuser und Restaurants von Migrant*innen und Geflüchtetenunterkünfte? Rechte Gewalt ist für viele Betroffene eine beinahe tägliche Erfahrung. Dabei werden sie von Polizei, Medien und politisch Verantwortlichen häufig alleingelassen oder selbst zu Verdächtigen gemacht.
Um rechten Terror ernsthaft zu bekämpfen, müssen wir einerseits die rassistischen und antisemitischen Zusammenhänge zwischen den Taten anerkennen, vor allem aber auch die Erfahrungen und Forderungen der Betroffenen ernst nehmen. Wir dürfen uns mit der Forderung nach Aufklärung nicht auf einen Gerichtsprozess verlassen, der von Anfang an den Täter in den Fokus nimmt. Erst vor kurzem zeigte die Urteilsbegründung im NSU-Prozess, dass die Erwartungen der Angehörigen an eine juristische Aufklärung bitter enttäuscht und die Erzählungen von Einzeltäter*innen, bzw. einem Trio fortgeführt werden. Stattdessen fordern wir „Solidarität mit den Betroffenen – keine Bühne dem Täter!“ Wir werden die Perspektive und die Forderungen der Nebenkläger*innen und anderer Betroffenen zum Mittelpunkt machen und thematisieren wie Solidarität im Verlauf des Prozesses und darüber hinaus gestaltet werden kann.
Dazu müssen wir uns fragen: Was ist unsere Antwort als Gesellschaft, wenn die Polizei versagt Synagogen und das Leben von Jüdinnen und Juden zu schützen? Wie stehen wir den Betreibern des Kiez-Döners zur Seite wenn die Bundes-, Landes- und Stadtpolitik die zugesagte Unterstützung verwehren? Wie können wir selbst rechter Radikalisierung auf der Straße und im Netz entgegenwirken? Diese Fragen werden nicht in diesem Prozess verhandelt, sondern müssen praktisch und solidarisch von uns beantwortet werden.
Mit dem bevorstehenden Urteil hoffen viele Stadt- und Landespolitiker*innen einen „Schlussstrich“ unter den Anschlag ziehen zu können und trotz täglicher rechtsextremer Vorfälle ein buntes und tolerantes Halle und Sachsen-Anhalt zu behaupten. Doch für die Betroffenen geht die Verarbeitung des Anschlags über die juristische Dimension hinaus. Wir wollen deshalb schon zum Prozessbeginn klarmachen, dass es keinen Abschluss mit dem Anschlag geben kann!
Kommt am 21. Juli 2020 ab 8:00 Uhr bis nach Ende des Prozesstages zum Landgericht Magdeburg.
In Solidarität mit den Nebenkläger*innen und anderen Betroffenen.
In Gedenken an Jana Lange und Kevin Schwarze
Initiative 9. Oktober Halle
Regina – Ravende Europäer gegen Intoleranz und Nationalismus
Antirassistische Netzwerk Sachsen-Anhalt
Solidarity with the victims – No platform for the perpetrator
The trial against the perpetrator of the far-right terror attack from October 9th 2019 in Halle starts on July 21st 2020 in Magdeburg.
Jana Lange and Kevin Schwarze were murdered that day and another 68 people were able to just avoid sharing the same fate. The attorney general has scheduled the trial to last 18 days, with a total of 40 joint plaintiffs.
Due to the lack of accomplices and his own history of radicalism, the assassin of Halle has been described as a lone perpetrator over and overagain.
The anti-semetic and racist resonance chambers in online-communities and within the German society, which enabled him to radicalise himself, are being completely ignored.
Sadly, this is neither an single perpetrator nor an isolated case!
One is being reminded immediately of Walter Lübcke’s murder, the terrorist attack of Hanau or the NSU. Yet most of the 208 deaths due to far-right violence since 1990 are being ignored.
Who knows of the „Oktoberfest terror attack“, the murders of Shlomo Levin and Frida Poeschke, the bombings of Jewish cemeteries in Berlin, the terror attacks of Düsseldorf Wehrhahn or Hamburg-Veddel or the countless cases of arson against migrant homes and businesses and refugee shelters?
Far-right violence is part of the daily experience of most minorities in Germany, while the police, media and responsible politicians either shift the blame on the victims or let the people deal alone with it.
To effectively combat right-wing terrorism, we have to recognise the racist and anti-semetic connections between these crimes and most of all, we have to acknowledge the experience and demands of the victims and take them seriously!
We can not rely on a justical body which focusses on the perpetrator to thoroughly investigate these complex issues.
The NSU trial has just recently shown how awfully the justice system fails to deliver justice to the families of the victims, time and time again. The narrative of a lone perpetrator or in this case – an isolated trio – is omnipresent and incredibly harmful.
That’s why we demand “Solidarity with the victims – No platform for the perpetrator!”
We will put the perspective and demands of the joint plaintiffs and other victims in the spotlight and address how solidarity can be organised during the trial and beyond.
In order to do that, we have to ask ourselves: What is our response as society when the police fails to protect synagogues and the lives of our fellow Jewish citizens? How do we support the “Kiez-Döner” when federal and local politicians refuse to follow up on their promise of support?
How can we fight and prevent right-wing radicalism, whether it takes place online or on the streets?
These questions will not be covered in the trial but we have to answer them practically and in solidarity!
With the imminent judgement, local- and federal politicians hope to draw a “final line’ under the terror attack, and promote the idea of a diverse and open-minded Halle and Saxony-Anhalt.
But for the victims, processing this despicable act of terror and the pain caused by it, goes beyond and exceeds judicial dimensions. That’s why we want to make it very clear that this trial will not and can not bring an end to this horrible hate crime and its victims.
Please come to the Magdeburg District Court on July 21st, 8:00 am till the end of the first day of the trial.
In solidarity with the joint plaintiffs and other victims!
In memory of Jana Lange and Kevin Schwarze!
Halle Magdurlariyla Dayanışma – Failler Için Bir Platforma Hayir
9 Ekim 2019’da Halle’deki aşırı sağcı terör saldırısının failine karşı dava, 21 Temmuz 2020’de Magdeburg da başlıyor. Jana Lange ve Kevin Schwarze o gün öldürüldü ve 68 kişi aynı kaderi paylaşmaktan son anda kurtuldu. Başsavcı, duruşmanın 18 gün sürmesini ve toplam 40 ortak davacıyı onayladi. Suç ortaklarının olmaması ve kendi radikalizm tarihi nedeniyle, Halle suikastçısı tek başına suçlu olarak tanımlandı. Çevrimiçi topluluklarda ve Alman toplumunda kendini radikalleştirmesine izin veren anti-semitik ve ırkçı rezonans odaları tamamen göz ardı ediliyor. Ne yazık ki, bu ne tek bir fail ne de izole bir dava!
Bunlardan biri Walter Lübcke’nin öldürülmesi, Hanau veya NSU’NUN terörist saldırısını hatırlatıyor. Ve yine çoğu 1990’dan bu yana aşırı sağcı şiddet nedeniyle 208 ölüm göz ardı ediliyor.
Kim bilir „Oktoberfest Terör Saldırısı“, Shlomo Levin ve Frida Poeschke cinayetleri, bombalanan Berlin’deki Yahudi mezarlıkları, Düsseldorf Wehrhahn veya Hamburg-Veddel’in terör saldırıları veya sayısız göçmen evlerine saldiri vakalari, işletmelere ve mülteci barınaklarına karşı kundaklamalar? Aşırı sağcı şiddet, Almanya’daki azınlıkların çoğunun günlük deneyiminin bir parçası, polis, medya ve sorumlu politikacılar ya suçu kurbanlara kaydırır ya da insanların onunla yalnız basina birakilmasina izin verir. Sağcı terörizmle etkili bir şekilde mücadele etmek için, bu suçlar arasındaki ırkçı ve anti-semitik bağlantıları tanımalıyız ve en önemlisi, kurbanların deneyimlerini ve taleplerini kabul etmeli ve ciddiye almalıyız!
Bu karmaşık sorunları iyice araştırmak için faile odaklanan adil bir bedene güvenemeyiz.
NSU davası bile adalet sisteminin calismadigini ve başarısız oldugunu bir cok kez bizlere göstermiştir.
Tek başına failin anlatısı ya da bu durumda – izole bir üçlü – her yerde bulunur ve inanılmaz derecede zararlıdır.
Bu yüzden “Magdurlarla Dayanışma “ Talep Ediyoruz ve Fail Için Bir Platforma Hayir!”
Ortak davacıların ve diğer mağdurların bakış açısını ve taleplerini spot ışığa koyacağız ve duruşma sırasında ve sonrasında dayanışmanın nasıl organize edilebileceğini ele alacağız.
Bunu yapmak için kendimize şunu sormalıyız: polis sinagogları ve Yahudi vatandaşlarımızın hayatlarını koruyamadığında toplum olarak tepkimiz nedir? Federal ve yerel olduğunda „Kiez-Döner“ i nasıl destekleriz?
Politikacılar destek vaatlerini sözlerini yerine getiriyorlar mı?
Sağcı radikalizmle nasıl savaşabilir ve önleyebiliriz? Ister çevrimiçi ister sokaklarda olsun?
Bu sorular duruşmada ele alınmayacak, ancak onlara pratik ve dayanışma içinde cevap vermeliyiz! Yaklaşan kararla, yerel ve federal politikacılar terör saldırısı altında bir “son çizgi” çizmeyi ve çeşitli ve açık fikirli Halle ve Saksonya-Anhalt fikrini geliştirmeyi umuyorlar. Ancak kurbanlar için, bu aşağılık terör eylemini ve onun neden olduğu acıyı işlemek, yargı boyutlarının ötesine geçmekte ve aşmaktadır. Bu yüzden bu davanın bu duruma bir son veremeyeceğini ve sonlandıramayacağını açıkça belirtmek istiyoruz. Lütfen 21 Temmuz Cuma günü saat 8.00’de baslayan Magdeburg Bölge Mahkemesine gelin ve istediginiz saatte katilabilirsiniz. Ortak davacı ve diğer mağdurlarla dayanışma! Jana Lange ve Kevin Schwarze’nin anısına!
Солидарность с пострадавшими – террору нет места
21 июля 2020 года в Магдебурге начинается судебный процесс над убийцей, совершившим теракт в Галле 9 октября 2019 года. Яна Ланге и Кевин Шварце были убиты во время нападения, еще 68 человек едва успели спастись. Ожидается, что обвинительное заключение Генерального Прокурора будет зачитано через 18 дней после начала слушания дела. Кроме того, к судебному разбирательству была допущена группа из 40 соистиц:соистцов.
Снова и снова убийцу описывают как преступника-одиночку из-за отсутствия сообщниц:сообщников. Kонкретные антисемитские и расистские ресурсы в интернет пространстве, которые могли способствовать укоренению взглядов убийцы остаются скрытыми.
Это не единичный случай! Убийство Вальтера Любке, нападение в Ханау или NSU запомнилось многим. Но большинство из 208 жертв насилия со стороны правых сил с 1990 года и бесчисленных нападений затеряны. Кто знает о покушение на Октоберфесте, убийстве Шломо Левина и Фриды Поешке, о бомбардировке еврейских кладбищ в Берлине, о посягательствам в Дюссельдорф-Верхан или Гамбург-Феддель или о бесчисленных атаках и поджогах домов и ресторанов мигранток:мигрантов? Насилие правого крыла – это почти ежедневный опыт для огромного количества незащищенных людей. Полиция, массмедиа и политические лидеры демонстрируют свое неучастие, или же наоборот пытаются перевести вину на самих мигранток:мигрантов.
Для того чтобы серьезно бороться с террором со стороны правого крыла, мы должны признать расистскую и антисемитскую связь между этими деяниями, но, прежде всего, мы должны серьезно относиться к опыту и требованиям пострадавших. Требуя разъяснений, мы не можем полагаться на судебное дело, которое с самого начала фокусируется на преступнике. Лишь недавно обосноваание приговора по делу NSU показали, что надежды родственниц:родственников на юридическое разъяснение были тщетны. Мы говорим «нет правому террору». Мы акцентируем наше внимание на точке зрения и требованиях соистиц:соистцов и других пострадавших лиц. Мы будем обсуждать, как можно сформировать солидарность в ходе судебного процесса и после него.
Для этого мы должны задать себе вопрос: какой у каждого из нас ответ в то время, когда полиция не в состоянии защитить синагоги и жизнь евреек:евреев от нападения? Как мы можем поддержать владельцев Kiez-Döner, если федеральная, земельная и городская политика отрицает обещанную поддержку? Как мы сами можем противодействовать правой радикализации на улицах и в сети? Эти вопросы не обсуждаются в рамках судебного дела, но в наших силах быть услышанными и дать властям понять – что так больше продолжаться не может.
С предстоящим решением многие городские и государственные политики надеются, что смогут провести “ финальную линию “ и сохранить красочный и толерантный город Галле в Саксонии-Ангальт, несмотря на ежедневные случаи экстремизма правого толка. Для пострадавших обработка покушения выходит за юридические рамки. Поэтому мы в самом начале процесса хотим дать понять, что такому террору не может быть никакого завершения!
Приходите 21 июля 2020 года с 8:00 до конца судебного дня в Магдебургский областной суд.
В знак солидарности с соистицами и другими пострадавшими лицами.
В память о Яне Ланге и Кевине Шварце.
Solidarité avec les victimes – Pas de tribune pour l’agresseur
Le 21 juillet, à Magdeburg, commence le procès contre l’auteur de l’attentat d’extrême droite à Halle du 9 octobre 2019. Jana Lange et Kevin Schwarze furent assassinés durant cette attaque terroriste, 68 personnes échappèrent de peu au même sort. Le procès est censé se dérouler en 18 jours, portant sur la plainte du procureur général ainsi que de 40 co-plaignant-e-s.
Du fait de sa radicalisation en ligne et de l’absence de complices, l’agresseur est souvent présenté comme un cas isolé. Cela rend invisibles les caisses de résonance antisémites et rassistes en ligne et dans la société allemande, qui lui ont permis en premier lieu de se radicaliser. Mais il ne s’agit ni d’un délinquant isolé, ni d’un cas rare! L’assassinat de Walter Lübcke, l’attentat de Hanau et le NSU sont toujours présents dans beaucoup de mémoires. Pourtant, la majorité des 208 victimes de violence d’extrême droite depuis 1990, ainsi que nombre d’attentats, ne sont jamais pris en compte.
Qui a conscience de l’attentat de l’Oktoberfest, des meurtres de Shlomo Levin et Frieda Poeschke, des attentats à la bombe sur des cimetières juifs à Berlin, des attentats de Düsseldorf Wehrhahn ou Hamburg-Veddel ou encore des innombrables attaques visant les maisons et les entreprises de migrant-e-s ainsi que les centres de réfugié-e-s? Pour beaucoup de personnes concernées, la violence d’extrême droite est une expérience quasi quotidienne. Pourtant la police, les médias et les responsables politiques les laissent souvent seules ou vont jusqu’à en faire des suspects.
Si nous voulons vraiment combattre le terrorisme de droite, il nous faut non seulement reconnaître les corrélations antisémites et rassistes entre les différents actes de violence mais surtout prendre au sérieux les expériences et les demandes des personnes concernées par cette violence. Nous ne pouvons pas nous en remettre à un procès qui dès le départ concentre toute son attention sur l’agresseur. Le procès contre le NSU nous a encore montré il y a peu que la justice passe outre les besoins des survivant-e-s et des proches des victimes et se cramponne au récit d’un, ou d’un trio, de criminel-le-s isolé-e-s.
C’est pourquoi nous exigeons: “solidarité avec les victimes, pas de tribune pour l’agresseur”! Nous voulons placer les perspectives et les besoins des co-plaignant-e-s et des autres victimes au cœur du procès et aborder l’organisation de la solidarité pendant le procès comme au-delà.
Quelle est notre réponse en tant que société lorsque la police échoue à protéger des synagogues et les vies de personnes juives? Comment pouvons-nous soutenir le “Kiez Döner” lorsque les politicien-ne-s, au niveau local comme national, refusent l’aide qu’elles/ils ont promise? Comment pouvons-nous œuvrer nous-mêmes contre la radicalisation dans la rue comme en ligne? Ce sont des questions auxquelles nous devons apporter nos propres réponses pratiques et solidaires, car le procès ne leur accordera pas de place.
Beaucoup de politicien-ne-s espèrent par ce procès pouvoir tirer un trait sur l’attentat, afin de prétendre que la Saxe-Anhalt est tolérante et variée tout en ignorant les incidents d’extrême droite quotidiens. Mais pour les victimes, apprendre à endurer ce qui s’est passé va au-delà de la dimension juridique. C’est pourquoi nous montrerons clairement, dès le début du procès, que cet attentat n’y trouvera pas sa conclusion!
Venez au Landgericht Magdeburg le 21 juillet, de 8h jusqu’à la fin du premier jour de procès.
En solidarité avec les co-plaignant-e-s et toutes les autres victimes!
En mémoire de Jana Lange et Kevin Schwarze.
التضامن مع المتضررين – لا منصة للجناة
في ٢١ تموز ٢٠٢٠ ، ستبدء محاكمة المعتد اليميني في ماغدبورغ، القائم بالهجوم الإرهابي في هالي
في ٩ تشرين الأول ٢٠١٩ الجاني قتل يانا لانكى وكيفن شفارتسى في الهجوم
وفر ٦٨ شخصا بصعوبة من الجاني
من المتوقع أن يبدأ النائب العام بإلقاء التهم الموجهة في غضون ١٨ يوم
بالاضافة إلى ذلك تم قبول ٢٠ شخصا مدعيا بالحق المدني للمشاركة في جلسة الاستماع
لقد تم وصف الجاني مرارًا وتكرارًا بالجاني الفرد بسبب غياب المتواطئين في الجريمة وتطرفه على الإنترنت. في هذا
الإطار يتم إخفاء مواقف الإستجابة المعادية للسامية والعنصرية في مجتمعات الإنترنت والمجتمع الألماني ، مما جعل
التطرف ممكنًا في المقام الأول. لكنها ليست قضية جاني مفرد ، ولا حالة فردية
الكثيرون من الناس مازالوا يتذكرون مقتل فالتر لوبكى )سياسي ألماني قتل على يد اليمين المتطرف(، الهجوم العدواني
في مدينة هاناو وال( ن س و) منظمة المانية يمينة متطرفة
لكن يتم كبت غالبية ضحايا العنف اليميني البالغ عددهم ٢٠٨ ضحية منذ عام ١٩٩٠ وهجمات لا حصر لها
من يعرف هجوم مهرجان أكتوبر ، أوقتل شلومو ليفين وفريدا بوشكي ، أوالهجمات بالمتفجرات
على المقابر اليهودية في برلين أو هجمات دوسلدورف-فيرهان أو هامبورغ-فيدل أو هجمات لا تعد ولا تحصى )الحريق
العمد( على منازل ومطاعم المهاجرين و سكن اللاجئين؟
يعتبر العنف اليميني تجربة شبه يومية للعديد من المتضررين
وهنا غالبًا ما تتركهم الشرطة و وسائط الإعلام والمسؤولون عن السياسة لوحدهم ، أو حتى إتهامهم بالمشتبه بهم
من أجل محاربة الإرهاب اليميني بجدية ، يجب علينا من ناحية التعرف على العلاقات العنصرية والمعاداة للسامية بين
الجناة، ولكن من ناحية أخرى اخذ تجارب ومطالب المتضررين على محمل الجد
لا يمكننا الاعتماد على الإجراء القانوني للمطالبة بالإيضاح و الذي يركز على الجاني منذ البداية
فقط في الآونة الأخيرة أظهر الحكم في قضية )ن س و( أن توقعات الأقارب للتوضيح القانوني كانت مجرد خيبة أمل
مريرة وتستمر قصص الجناة الأفراد أو الثلاثية
بدلاً من ذلك ، نطالب نحن
“ التضامن مع المتضررين – لا منصة للجاني „
بالتركيز على رأي ومطالب المدعين والأطراف المتضررة الأخرى ومعالجة كيفية الإمكان بتشكيل التضامن في سياق
العملية وما بعدها
للقيام بذلك ، يجب أن نسأل أنفسنا: ما هو ردنا كمجتمع إذا فشلت الشرطة في حماية المعابد وحماية أرواح اليهود؟ كيف
يمكننا نحن بأنفسنا مقاومة التطرف اليميني في الشارع وعلى الانترنت؟
هذه الأسئلة لن يتم التفاوض بشأنها في هذه القضية، ولكن يجب الرد عليها عمليا وتضامنيا
مع صدور الحكم القادم ، يأمل العديد من السياسيين في المدينة والبلدة في وضع „خط نهاية“ للإعتداء وعلى الرغم من
الحوادث اليمينية المتطرفة اليومية للمطالبة بهالي و ساكسونيا أنهالت ملونة)مبهجة( ومتسامحة
ولكن بالنسبة للمتضررين ، يتم معالجة الهجوم بشكل أبعد من البعد القانوني
لذلك نريد أن نوضح في بداية القضية أنه لا يمكن النظر أليها كخاتمة مع توقف
عليكم بالمجيء إلى محكمة ماغدبورغ الإقليمية في ٢١ تموز ٢٠٢٠ من الساعة ٨ صباحًا حتى بعد انتهاء يوم
المحاكمة
تضامنا مع المدعين المشتركين وغيرهم من الضحايا
في ذكرى يانا لانكى وكيفن شفارتسى
همبستگی با قربانیان نژادپرستی، نه به نمایشِ (توجیح) عاملین
در تاریخ 21 ماه ژوئیه امسال (2020) از ساعت 8 صبح، دادگاه عاملینِ ترور و قتل، در شهر مگدبور/ آلمان شروع میشود. در این عملیاتِ قتل و ترورِ نژادپرستانه, در شهر هاله/ آلمان 68 شهروند زخمی و دو نفر به نام های خانم یانا لانگه و آقای کوین اشوارتز به قتل رسیده اند. بطور کلی 18 دادگاهِ مجزا (جداگانه) در مورد این ترور، برگزار خواهد شد. علاوه بر آن حدود 40 دادگاه با شاکی خصوصی نیز اجازه ی برگزار شدن، گرفته اند.
کماکان و باز دوباره، این ترور توسط یک فرد „بدون همدست“ اعلام شده است، و اعلام شده که این فرد، توسط اینترنت به راهِ ترور کشیده شده و بدونِ داشتنِ همدست „رادیکال“ شده است! در این رابطه اما به اتاقها گفتگوی آنلاین و „چت روم“ های طرفداران نژادپرستی و ضد یهودی به آلمانی (که باعث رادیکال شدنِ فردِ قاتل شده اند)، با سکوت برخورد می شود.
در این رابطه نیز ما اما، تنها با یک موردِ „قتلِ بدون همدست“ یا فقط یک موردِ قتل، روبرو نیستیم.
قتل آقای سیاستمدار والتر لوبکه در همین اواخر، و همچنین قتل هایی در شهر هانا، یا قتل های سریالی به اصطلاح „ان اس او“ را به خاطر بیاوریم. بیش از 208 قتل توسط تروریستهای نژادپرستِ دستِ راستی و تعداد غیر قابل شمارش حمله و سوء قصد را به فراموشی می سپارند. چه کسی حمله با بمب را به جشن اکتبر را به خاطر می آورد؟ یا قتل شلومو لوین را؟ یا قتلِ فریدا پوشکه را؟ یا حمله با مواد منفجره را، به قبرستان یهودیان؟ یا حمله در شهر دوسلدرف-ورهان را؟یا در هامبورگ و در محله ی وددل را؟ و هزاران هزار به آتش کشیدنِ عمدیِ ساختمانها و رستورانها و مراکز و خانه های جمعی پناهجویان و هایم ها و خوابگاههای خارجیان را؟
برای بسیاری از ما، خشونتِ دست راستی ها و نژادپرستان، جزعی از تجربه ی روزانه ی ما می باشد. در اینگونه موارد پلیس، رسانه ها و سیاستمدارانِ مسئول، قربانی را تنها گذاشته و گاهی حتی قربانی، خود موردِ سوءظن و اتهام قرار می گیرد.برای مبارزه ی جدی علیه ترورهای نژادپرستانه ی دستِ راستی ها، ما می بایست از طرفی مناسبات و ربط این قتل و خشونت را بشناسیم، از طرفی دیگر باید بر تجربیات و مطالباتِ قربانیانِ این خشونت ها تکیه کرده و آنها را جدی بگیریم.
ما نباید به حداقل ها راضی باشیم که بطورِ مثال، تنها به افشاگری در طیِ دادگاهِ این قتل و ترورها اکتفا کنیم. دادگاه هایی که از همان ابتدا فقط عاملِ قتل و عاملین را زیر زره بین قرار می دهند. در همین اواخر نیز دادگاهِ موسوم به „ان اس او“ به خوبی نشان داد که سناریویی که در آن تنها سه نفر „به تنهایی“ مشغولِ قتل و کُشتارِ خارجی ها بوده و بدونِ هیچگونه حمایت و یا ارتباطی با سازمانهایِ نژادپرستان. دادگاهی که ارتباطِ این سه نفر را با تشکیلاتِ راسیستها و نژادپرستان افشا نکرده و تمامِ خانواده ها و بجا ماندگانِ قربانیانِ حملاتِ نژادپرستانه را به کلی، نسبت به سیستم قضایی بی اعتماد کرد.
به همین دلیل ما خواستارِهمبستگی با خانواده ها
و بجا ماندگانِ قربانیانِ این قتل های نژادپرستانه هستیم و
مخالفِ نمایشِ حمایت از قاتلین و یا هر گونه توجیح قتلِ نژادپرستانه.
ما دیدگاهها و مطالباتِ شاکیانِ خصوصی و به اصطلاح دادگاههای جانبی را در مرکز توجه خود قرار داده و بررسی خواهیم کرد که چگونه در روندِ دادگاه و پس از آن نیز، بتوان همبستگی با قربانیانِ این خشونت و قتل را فرموله کرده، ادامه داده و گسترده تر کرد. در این رابطه ما باید از خودمان سوال کنیم: جوابِ ما به عنوانِ جامعه چه هست، وقتی که مراقبت از کنیسای یهودی و حمایت از زندگی یهودیان، از طرف پلیس با شکست مواجه می شود؟ وقتی که حمایتی از طرفِ حکومت فدرال و یا ایالتی و یا سیاستِ شهری برای مغازه های خارجی و رستورانهای خارجی (کبابی ها)، نمی شود؟چگونه ما خود می توانیم علیه دست راستی ها و نژادپرستی در صحن خیابان و یا در جهان مجازی (اینترنت)، اقدام کنیم؟
این سوالها در دادگاهها پاسخ نمی گیرند. پاسخ به این سوالات عملی می باشند و توسطِ همبستگی شهروندی جواب می گیرند.
با اعلامِ جرم علیه عاملینِ قتل بدلیل نژادپرستی، بسیاری از سیاستمداران امیدوارند که اینگونه خشونت ها پایان بپذیرند. آنان امیدوارند که علیرغمِ عملیاتِ نژادپرستانه، در شهرهای هاله/آلمان و ایالتِ زاکسن-آنهالت، موجی از مُدارا و همزیستیِ مسالمت آمیز، بر جو کنونیِ استان غلبه پیدا کند. اما برای قربانیانِ این خشونت ها و بجا ماندگانِ قتل های نژادپرستانه ابعاد اینهمه فراتر از محکومیتِ عواملِ قتل و مجازاتِ قاتلین توسط دادگاه است.
ما در آستانه ی شروع دادگاهِ قتل های نژادپرستانه به روشنی می گوییم که بر این خشونت ها پایانی نمی بینیم!
بیایید به حضور و تماشای دادگاه ، درروز 21 ژوئیه از ساعت 8 صبح در شهر مگدبورگ.
برای ابراز همبستگی با قربانیان و بجا ماندگانِ قتل ها و شاکیانِ جانبی و دیگرِ افرادی که خسارت دیده اند.
به یادِ و خاطره ی از میان رفتگان و قربانیانِ قتل های نژادپرستانه
به یاد و خاطره ی یانا لانگه و کِوین اِشواتتز
